ଡକ୍ଟର ମନୋରମା ବିଶ୍ୱାଳ ମହାପାତ୍ର, ଭୁବନେଶ୍ୱର, ୧୨ ମଇ ୨୦୨୪
ଅପାସୋରା ଏକ କବିତାର ଧାଡ଼ି
ଖୋଜି ମୁଁ ପାଇଲି ଦିନେ
ଗୋଧୂଳି ଲଗନେ କାନପାତି ଶୁଣେ
କବିତାର ନୂଆ ମାନେ ।୧ ।
କବିତା କି ଏକ ଫଗୁଣ ଗୋଧୂଳି
ଭିଜା ଭିଜା ନୀରବତା
ନିଖୋଜ ମନର ସପନ ହକଳା
ସ୍ମୃତି ଭରା ବ୍ୟାକୁଳତା ।୨।
କବିତା ତ କେବେ ମରିପାରେ ନାହିଁ
କବି ମନ ଅଗଣାରୁ
ବାସନ୍ତୀ ମହକ ତଳେ
ଅସରା ପ୍ରୀତିର ଅଲିଭା ଦୀପାଳି ହୋଇ
କବିତା ପାଖୁଡ଼ା ଜଳେ ।୩।